2. โรหิณีเถรีคาถา

[468] พระโรหิณีเถรี กล่าวอุทานเป็นคาถา ซึ่งเป็นคำที่บิดา
และตนเองพูดจาโต้ตอบกันว่า
บิดาถามข้าพเจ้าว่า
ลูกเอ๋ย ลูกหลับก็พูดว่าสมณะ ตื่นก็พูดว่าสมณะ
ระบุแต่สมณะเท่านั้น เห็นทีลูกบวชเป็นสมณะเสียแน่
แท้ โรหิณีเอ๋ย ลูกถวายข้าวน้ำอย่างสมบูรณ์แก่เหล่า
สมณะ พ่อขอถาม บัดนี้ เพราะเหตุไร เหล่า
สมณะจึงเป็นที่รักของลูก พวกสมณะไม่ชอบทำงาน
เกียจคร้าน อาศัยแต่ของที่คนอื่นให้เลี้ยงชีพ หวังแต่
จะได้ชอบของอร่อย เพราะเหตุไร เหล่าสมณะจึงเป็น
ที่รักของลูก.
ข้าพเจ้าตอบว่า
ท่านพ่อขา ท่านพ่อสอบถามไล่เลียงเอากะลูก
เรื่องคุณของสมณะ เสียตั้งนาน ลูกจักระบุปัญญา ศีล
และความพากเพียรของสมณะเหล่านั้นแก่ท่านพ่อดังนี้.
สมณะทั้งหลายรักงาน ไม่เกียจคร้าน ทำแต่
งานที่ประเสริฐสุด จึงละราคะโทสะได้ เพราะเหตุนั้น
เหล่าสมณะจึงเป็นที่รักของลูก.
สมณะทั้งหลาย กำจัดมูลรากทั้ง 3 ของบาป
[ โลภะ โทสะ โมหะ] ทำแต่งานสะอาด จึงละ
บาปนั้นได้หมด เพราะเหตุนั้น เหล่าสมณะจึงเป็นที่
รักของลูก.